摘要:Druga połowa XX wieku to okres otwierania się środowisk dotychczas niedostępnych,spowo- dowanych eksplozją ruchów narodowo wyzwoleńczych,próby konstruowania tożsamości ponadnarodowych (na przykład:tożsamości europejskiej,przy jednoczesnym uwzględnieniu wielowiekowej odrębności kulturowej poszczególnych państw,oraz przy stale rosnącej migracji,mającej wpływ na zwiększający się relatywizm wobec zasobów kulturowych państw przyjmujących emigrantów.Powracać zaczyna wielowarstwowy problem tożsamości lokalnej,wywodzącej się z tradycji „małych ojczyzn” z cennymi odmiennymi zasobami rodzimej tradycji.