摘要:در سالهای اخير با ورود پزشکی مبتنی بر شواهد به ايران و اهميت بالاترين سطوح شواهد در تصميمگيریها و سياستگزاریها، مرور سيستماتيک جای خود را در ميان روششناسیهای پژوهشها باز کرد ولی به دليل عدم آموزش کافی آن و فقدان منابع فارسی کاربردی در رشتههای متعدد دانشگاهی، برداشتهای نادرستی نسبت به آن وجود دارد. با وجود اين که در رشتههای مختلف راهنماهای کاکرين(2) و سی آر دی(3) و برای رشته آموزش پزشکی نيز راهنمای BEME(4) وجود دارد که مراحل مرور سيستماتيک در آموزش پزشکی را به صورت مناسبی توضيح داده و با توجه به اين که اجرای هر روششناسی علمی، نيازمند دارا بودن دانش کافی در آن است، مطالعه و پيروی از پروتکلها و دستورالعملهايی که در طول زمان، با صرف هزينه، زمان و نيروی فکری پژوهشگران و دانشمندان مستند شدهاند، میتواند کمترين کاری باشد که پژوهشگران به پاس زحمات ايشان و توليد علم برای رفع مشکلات بشر انجام میدهند.